ланзыра

ланзыра
Г.
1. лохматый, кудрявый. Ланзыра шарык лохматая овца.
□ Кондратин ланзыра мижан Полкан лӹман пижы улы. В. Сузы. У Кондрати есть лохматая собака по кличке Полкан. См. лузга, лӧзмӧн, тӱрка.
2. ветхий, расползшийся, изношенный (об одежде). Ланзыра выргем ветхая одежда.
□ Кечы аярешет, санзалан пӱжвӱдыштет тыгыр тупшы ошем кен, ланзыра лин колтен. От солнца, солёного пота его рубашка выцвела, расползлась со спины.
3. перен. лохматый; растрёпанный, расщеплённый. Пӹлвлӓ, царныдеок, тагыш йогат, ӱлцынок кеат, вуйта пушӓнгы вуеш кышкедалт шӹнзыныт, ланзыра тӹрнывлӓ ылыт. К. Беляев. Куда-то непрестанно плывут облака, идут низко, с лохматыми краями, как будто изорвались о вершины деревьев. См. лустыра.

Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»